พระราชวังหลวงพนมเปญ
พระราชวังหลวง สร้างขึ้นโดยความช่วยเหลือของประเทศฝรั่งเศส เพื่อใช้เป็นที่ประทับของเจ้านโรดมสีหนุที่ได้ย้ายเมืองหลวงจากอุดงมีชัยเสด็จคืนสู่กรุงพนมเปญ ในปี 2406 พระราชวังหลวงนี้เดิมเรียกว่า “เปรี๊ยะบรมเรียเซียแวง” กษัตริย์กัมพูชา ประทับเมื่อสร้างเสร็จในปี 2409 และเมืองนี้ถูกทอดทิ้งร้าง ตอนที่เขมรแดงขึ้นครองอำนาจ (2497-2542)
พระราชวังนี้อยู่บนฝั่งตะวันตกของแม่น้ำ 4 สาย ของแม่น้ำโขง เรียก “จตุมุข”
หันหน้าเข้าไปทางทิศตะวันตก อาคารสิ่งก่อสร้างคือ พระที่นั่งจันทฉายา
ใช้เป็นที่ทอดพระเนตรชมขบวนแห่และชมนาฏศิลป์หลวง
พระที่นั่งเทวาวินิจฉัย (ท้องพระโรง)
เป็นสถานที่กษัตริย์ใช้ว่าราชการ
ปรึกษากับแม่ทัพ ขุนนาง และพระราชพิธีต่าง ๆ เช่น พระราชพิธีครองราชย์
และพระราชพิธีอภิเษกสมรส รับแขกบ้านแขกเมือง
นครวัด
นครวัดหรือปราสาทนครวัด
เป็น 1 ใน 7 สิ่งมหัศจรรย์ของโลกขึ้นทะเบียนเป็นมรดกโลก ก่อสร้างในรัชสมัยของพระเจ้าสุริยวรมันที่
2 จุดประสงค์ในการก่อสร้างเพื่ออุทิศถวายแก่พระวิษณุ ปราสาทนครวัดมีขนาด 200,000 ตารางเมตร สูง 60 เมตร การก่อสร้างใช้แรงงานคนขนหินทรายจากเขา
พนมกุเลน มาสร้างและเดินทางด้วยเท้าไกลถึง 50 กิโลเมตร
ใช้เวลาสร้าง รวม 100 ปี โดยช่างแกะสลัก 5000 คน กำแพงรอบนอกตัวปราสาทแกะสลักงดงาม บรรยายเกี่ยวกับเรื่องรามเกียรติ์
นครธม
ปราสาทบายนอยู่กลางนครธม เป็นปราสาทหลวงประจำรัชสมัยพระเจ้าชัยวรมันที่ 7 ปรางค์ปราสาทมีการแกะสลักพระพักตร์ของพระโพธิสัตว์อวโลกิเตศวร จำนวน 216 หน้า พระพักตร์ผินไปทั้งสี่ทิศบ่งบอกถึงรอยยิ้มที่มีความเมตตาโดดเด่นต่างจากปราสาทอื่น ถ่ายทอดเรื่องราวภาพบนกำแพงผนังของการสู้รบชีวิตความเป็นอยู่ของกษัตริย์ และชาวบ้านในยุคนั้น
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น